Blachodachówka staje się jednym z najbardziej popularnych materiałów pokryciowych na dachy. Jej niewątpliwie największą zaletą jest stosunkowo niska cena, zarówno samego materiału pokryciowego jak i ze względu na jego niską masę, przygotowywanego pod nią kręgosłupa, czyli więźby dachowej. Współczesne balachodachówki są barwne i mają  bardzo estetyczny wygląd przypominający jej szlachetniejszą siostrę, dachówkęceramiczną. W zasadzie dla laika obserwowana z większej odległości jest do nich podobna. Po prostu robi dobre, estetyczne wrażenie.
Blachodachówkę układa się na ruszcie zbudowanym z  kontrłat oraz łat nośnych. Jeśli pod pokryciem zastosowana będzie folia paroprzepuszczalna wstępnego krycia to przed ułożeniem pokrycia przybija się łaty do kontrłat które mocują folię. W przypadku dachu z deskowaniem pokrytym papą, kontrłaty przybija się wzdłuż linii krokwi. Jeśli podkład jest wystarczająco sztywny  mocowane są bezpośrednio do podłoża w odstępach wynoszących około 60 cm. Grubość, przekrój łąt nośny zależny jest od odległości między kontrłatami. Zakładając, że odległość między nimi wynosi między 80 a 100 cm, to łaty muszą mieć przekrój nie mniejszy niż 5 x 5 cm. W przypadku gdy kontrłaty są bardziej zagęszczone, czyli np. co 50 – 60 cm, wówczas łaty mogą mieć przekrój ok 4 x 5 cm. Dobrze kiedy łaty rozstawione są w jednakowych odległościach od siebie. W miejscach ich poziomych połączeń stosuje się klocki dystansowe. Na rynku występują blachodachówki o różnych kształtach, głębokościach i długościach przetłoczeń. Mocowana blacha powinna się opierać na łatach w najniższych punktach, dlatego też przy rozmieszczeniu łat musi zostać uwzględniona odległość między przetłoczeniami w danym modelu pokrycia. Odmiennie wygląda zasada która kieruje rozmieszczeniem łaty przy okapie oraz tej podpierającej  poziome połączenia pomiędzy arkuszami blachy. Między pierwszą a drugą łatą okapową powinna być odległość o ok 6 cm, mniejsza od długości przetłoczeń. Usytuowanie pierwszej łaty zależy od odległości na jaką blachodachówka ma wystawać w stosunku do orynnowania. Pod łatę muszą zostać podłożone klocki dystansowe lub przybita deska okapowa grubością odpowiadająca głębokości przetłoczeń idących w poprzek, często to ok 1,5 do 2 cm. W miejscach łączenia poprzecznego ostatnia łata podpierająca niższy arkusz powinna być przesunięta o ok. 6 cm. wyżej, tak by oparł się na niej przetłoczony brzeg blachy. W miejscu gdzie pokrycie opiera się na górze przetłoczenia, trzeba podłożyć pod łaty klocki dystansowe wysokości takiej, jak przy pierwszej łacie okapowej. Następną łatę przybija się w odległości zmniejszonej o wielkość przesunięcia, czyli o ok. 6 cm.  Arkusze blachodachówki układa się od okapu do kalenicy, inaczej niż przykładowo dachówki ceramiczne -rzędami wzdłuż okapu. Mocuje się je za pomocą wkrętów farmerskich z gumową podkładką – samonawiercających.. Zawsze w dole przetłoczenia po 5-6 sztuk na m2. Wzdłuż okapu i przy kalenicy blachę przykręca się w każdym zagłębieniu fali. Powinno zwrócić się szczególną uwagę na prawidłowe dokręcenie wkrętów, gdyż np. zbyt luźne mocowanie może doprowadzić do pozrywania pokrycia przez wiatr, a zbyt mocne uniemożliwi pracę arkuszy podczas zmian temperatury, tym samym doprowadzając do ich pogięcia i deformacji całego pokrycia. Przy prawidłowym dokręceniu, krawędź uszczelki powinna minimalnie wystawać spod kołnierza dociskowego wkrętu. Po opisanych wyżej czynnościach, przychodzi czas na na obróbkę ścian szczytowych, czyli wiatrownice oraz gąsiory kalenicowe.  W kalenicy należy zostawić szczelinę wentylacyjną ( ok. 5 cm) między schodzącymi się pokryciami. Pod zakrywającym ją gąsiorem mocuje się siatkę lub grzebień zabezpieczający przed ptakami. Należy pamiętać o tym, aby w ostatniej fazie mocowania dachu, jeśli zachodzi taka konieczność, przemieszczać się po nim bardzo delikatnie i jedynie w  miękkim obuwiu, aby zapobiec odpryskom powłoki zabezpieczającej.